Ο τίτλος είναι απο το πέμπτο κεφάλαιο του βιβλίου του Θ.Κύρζη "Η βλακεία ως παράγων του ανθρώπινου βίου".
Το ξαναδιάβασα επ'ευκαιρία του προτεινόμενου έργου στην Πάφο απο ομάδα αποδήμων επιχειραματιών γιατί προσπάθησα να καταλάβω που οριοθετείται η βλακεία του Δημάρχου μας αλλά και πιθανόν των υπολοίπων μανδαρίνων του Δήμου που ίσως αγκαλιάσουν αυτή την καταπληκτική ιδέα για να δώσω απαντήσεις στον εαυτόν μου σχετικά με την εξαθλιωμένη πολιτισμική μας κατάσταση,ενόψει και του Πάφος 2017.
"Δυστυχώς"συνεχίζει ο Κύρζης,"όχι μόνο οι αμαθείς,που είναι φυσικό,αλλά και πολλοί μορφωμένοι,που είναι αφύσικο,ανάγουν σε ιδανικό τους την ποσότητα-η οποία,πάντως,ας το πούμε για ελαφρυντικό τους,υποθάλπεται απ'αυτή τούτη την ανθρώπινη φύση.Ο άνθρωπος είναι φύσει άπληστος και σαν να μην έφτανε αυτό,εξωθείται απο τα συμβαίνοντα γύρω του να γίνει και θέσει.Ομως αυτό το λάθος του,δηλαδή η άβουλη και πρόθυμη υποταγή στη συγκεκριμμένη επιταγή της φύσης,τιμωρείται μ'έναν βίο στεγνό και άχαρο,όπου όσο περισσεύει η ποσότητα τόσο σπανίζει η ποιότητα."
"Οι αιώνες κύλησαν,η ανθρωπότητα γνώρησε φρικαλέες εμπειρείες και μεγάλες τεχνολογικές προόδους,αλλά ο αριθμός των βλακών δεν ελαττώθηκε,μάλλον αυξήθηκε."
"Ο homo erectus εξακολουθεί πάντα και είναι homo copanus."
H πλούσια μας ιστορία δυστυχώς τίποτε δεν μας δίδαξε,ούτε έχουμε αφομοιώσει την ελληνικότητα μας γιατί έχουμε όλοι στραφεί στα ξενόφερτα μοντέλα που έχει μπουρδουκλώσει το μυαλό μας και δεν σκεφτόμαστε.Δες τα κανόνια που παρέταξε επι μπετεδένιας βάσης δίπλα απο το κάστρο "φίλος ρώσος" του Δημάρχου για να μπορέσει να διεκδήσει στο μέλλον χάρες,αν δεν τις εξασφάλησε ήδη.
"Τα κενά βαρέλια και οι βλάκες κάνουν τον περισσότερο θόρυβο" είπε κάποτε ο Πλούταρχος.
Σε μιά προσπάθεια του κατανόησης της ανθρώπινης βλακείας,ο Ρομπέρτ Μουζίλ στο βιβλίο του "Περί βλακείας" λέει:
"Πρέπει επίσης να γίνει μιά διάκριση ανάμεσα στην αποτυχία και την ανικανότητα,την περιστασιακή ή τη λειτουργική,και τη μόνιμη ή την ιδιοσυστασιακή βλακεία,ανάμεσα στο λάθος και την έλλειψη νοημοσύνης.Αυτό είναι άκρως σημαντικό,διότι έτσι όπως είναι σήμερα οι συνθήκες ζωής,τόσο ακατάληπτες,τόσο δύσκολες,τόσο συγκεχυμένες,μπορεί εύκολα απο τις περιστασιακές βλακείες του ενός να προκύψει μιά ιδιοσυστασιακή του συνόλου.Αυτό οδηγεί εντέλει την παρατήρηση πέρα απο το πεδίο προσωπικών ιδιοτήτων:στην εικόνα μιας ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕ ΒΕΒΑΡΗΜΕΝΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ."
Τόσο οι μεγαλοεργολαβομηχανικοαρχιτεκτονίζοντες ντεβέλοπερς όσο και το ίδιο μας το κράτος κατάστεψε στο βωμό της πρόσκαιρης ευμάριας το ίδιο μας το τοπίο, το ανθρωποποίητο και το φυσικό.
Η ταυτότητα που αναζητεί ο ξένος περιηγητής είναι ανύπαρκτη και θα γίνουμε το ρετίκολο της οικουμένης.
"Μόνο δύο πράγματα είναι απέραντα:το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία.Για το πρώτο δεν είμαι καθόλου σίγουρος." είπε κάποτε ο Αινστάιν.Ας ελπίσουμε ότι θα φωτιστούν μερικοί για να αποτραπεί αυτό το αίσχος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου